Hipogonadyzm jest endokrynopatią spowodowaną obniżeniem wydzielania i działania testosteronu (T) u mężczyzn. Hipogonadyzm późny (LOH, ang. late onset hypogonadism) spodziewany jest u starzejących się mężczyzn. Do niedawna nie znano ani jego patogenezy, ani częstości występowania. Tymczasem, najobszerniejsze jak dotychczas prospektywne badania kliniczne EMAS (ang. European Male Ageing Study) przeprowadzone na 3369 ochotnikach wykazały, że związane z wiekiem obniżanie się T jest mniejsze, niż podejrzewano. W przedziale 40.–79. r.ż. poziom T całkowitego zmniejsza się 0,4%, a T wolnego 1,3% na rok. Uważane dotychczas za typowe dla LOH objawy fi zyczne i psychiczne nie wykazują związku z obniżeniem poziomu T. Za obniżenie poziomu T u starszych mężczyzn odpowiada obniżone wydzielanie hormonu luteinizującego (LH, ang. luteinizing hormone) przy otyłości (hipogonadyzm wtórny) i niedoczynność jąder (hipogonadyzm pierwotny), które z kolei mogą występować także przy chorobach ogólnoustrojowych. Współczesna defi nicja LOH to występowanie 3 objawów seksualnych (brak myśli seksualnych, brak porannych erekcji i zanik erekcji) wraz z obniżeniem poziomu T we krwi.